Οι μέρες φεύγουν, ο χρόνος τρέχει και χάνεται μπροστά από τα μάτια μας. Κατά τη διάρκεια του περάσματός μας πάνω στη γη, καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις, να επιλέξουμε κάποια εκδοχή που βρίσκεται ανάμεσα σε άλλες, να πράξουμε όσο το δυνατόν καλύτερα μπορούμε και να καταφέρουμε στο τέλος να κερδίσουμε αυτό που το λένε ζωή!
Τη στιγμή που καλούμαστε να επιλέξουμε κάτι ανάμεσα από πολλά, νοιώθουμε σχεδόν πάντα απροετοίμαστοι για αυτήν την επιλογή. Νοιώθουμε πως δεν έχουμε ζυγίσει καλά όλες τις επιλογές ώστε να καταφέρουμε να διαλέξουμε την πιο κατάλληλη και αυτή που μας ταιριάζει περισσότερο. Όμως δεν μπορούμε να το καθυστερήσουμε άλλο. Πρέπει να κάνουμε την επιλογή μας. Άμεσα!
Έχουμε άραγε αναρωτηθεί ποτέ, γιατί δεν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε την επιλογή μας τη στιγμή που μας ζητείται; Έχουμε αναρωτηθεί, γιατί δε ζυγίσαμε τις πιθανές επιλογές μας; Γιατί δεν ψάξαμε να βρούμε πού θα μας οδηγήσει η κάθε μία από αυτές; Και πάντα η απάντηση είναι η ίδια. Μία λέξη. Μία μόνο λέξη, αλλά τόσο δυνατή ώστε να μας εμποδίσει να ψάξουμε και να μάθουμε πού οδηγεί και τι συνέπειες έχει η κάθε επιλογή... Η απάντηση στην ερώτηση που κάνουμε στον εαυτό μας είναι ένα φοβάμαι.
Αυτό είναι, φοβόμαστε... Φοβόμαστε να αναλύσουμε την κάθε επιλογή γιατί μπορεί να χαθούμε, μπορεί να μπερδευτούμε. Φοβόμαστε να ψάξουμε και να ανακαλύψουμε τις συνέπειες κάθε εκδοχής γιατί μπορεί να μας τρομάξουν τα πιθανά αποτελέσματα της έρευνάς μας. Φοβόμαστε να προετοιμαστούμε για την επιλογή μας και να είμαστε βέβαιοι για αυτήν για μπορεί, μπορεί, μπορεί.. Χίλια μπορεί, που όλα μαζί αποτελούν την αιτία του φόβου μας. Αλλά, το μπορεί δεν είναι κάτι βέβαιο. Είναι μια εκδοχή που υπάρχουν πιθανότητες να πραγματοποιηθεί. Δεν είναι σίγουρο ότι θα πραγματοποιηθεί. Κανείς δεν το ξέρει... Και όμως, κάτι αβέβαιο, είναι ικανό να μας τρομάξει και να μας εμποδίσει στη διεξαγωγή μιας έρευνας για μία πιθανή επιλογή μας, για ένα πιθανό μέλλον μας!
Και θα αφήσουμε την τύχη του μέλλοντός μας στα χέρια μιας αβέβαιης επιλογής που κάναμε λόγω ενός αβέβαιου φόβου μας; Όχι! Θα το ρισκάρουμε! Αν ρισκάρουμε και πετύχουμε, θα είμαστε χαρούμενοι... Αν πάλι ρισκάρουμε και αποτύχουμε, θα γίνουμε πιο σοφοί... Αν όμως δε ρισκάρουμε, τότε ούτε χαρούμενοι θα είμαστε, ούτε πιο σοφοί θα έχουμε γίνει. Το μόνο που θα έχουμε καταφέρει να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε άλλο ένα ερωτηματικό μέσα μας!
Τη στιγμή που καλούμαστε να επιλέξουμε κάτι ανάμεσα από πολλά, νοιώθουμε σχεδόν πάντα απροετοίμαστοι για αυτήν την επιλογή. Νοιώθουμε πως δεν έχουμε ζυγίσει καλά όλες τις επιλογές ώστε να καταφέρουμε να διαλέξουμε την πιο κατάλληλη και αυτή που μας ταιριάζει περισσότερο. Όμως δεν μπορούμε να το καθυστερήσουμε άλλο. Πρέπει να κάνουμε την επιλογή μας. Άμεσα!
Έχουμε άραγε αναρωτηθεί ποτέ, γιατί δεν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε την επιλογή μας τη στιγμή που μας ζητείται; Έχουμε αναρωτηθεί, γιατί δε ζυγίσαμε τις πιθανές επιλογές μας; Γιατί δεν ψάξαμε να βρούμε πού θα μας οδηγήσει η κάθε μία από αυτές; Και πάντα η απάντηση είναι η ίδια. Μία λέξη. Μία μόνο λέξη, αλλά τόσο δυνατή ώστε να μας εμποδίσει να ψάξουμε και να μάθουμε πού οδηγεί και τι συνέπειες έχει η κάθε επιλογή... Η απάντηση στην ερώτηση που κάνουμε στον εαυτό μας είναι ένα φοβάμαι.
Αυτό είναι, φοβόμαστε... Φοβόμαστε να αναλύσουμε την κάθε επιλογή γιατί μπορεί να χαθούμε, μπορεί να μπερδευτούμε. Φοβόμαστε να ψάξουμε και να ανακαλύψουμε τις συνέπειες κάθε εκδοχής γιατί μπορεί να μας τρομάξουν τα πιθανά αποτελέσματα της έρευνάς μας. Φοβόμαστε να προετοιμαστούμε για την επιλογή μας και να είμαστε βέβαιοι για αυτήν για μπορεί, μπορεί, μπορεί.. Χίλια μπορεί, που όλα μαζί αποτελούν την αιτία του φόβου μας. Αλλά, το μπορεί δεν είναι κάτι βέβαιο. Είναι μια εκδοχή που υπάρχουν πιθανότητες να πραγματοποιηθεί. Δεν είναι σίγουρο ότι θα πραγματοποιηθεί. Κανείς δεν το ξέρει... Και όμως, κάτι αβέβαιο, είναι ικανό να μας τρομάξει και να μας εμποδίσει στη διεξαγωγή μιας έρευνας για μία πιθανή επιλογή μας, για ένα πιθανό μέλλον μας!
Και θα αφήσουμε την τύχη του μέλλοντός μας στα χέρια μιας αβέβαιης επιλογής που κάναμε λόγω ενός αβέβαιου φόβου μας; Όχι! Θα το ρισκάρουμε! Αν ρισκάρουμε και πετύχουμε, θα είμαστε χαρούμενοι... Αν πάλι ρισκάρουμε και αποτύχουμε, θα γίνουμε πιο σοφοί... Αν όμως δε ρισκάρουμε, τότε ούτε χαρούμενοι θα είμαστε, ούτε πιο σοφοί θα έχουμε γίνει. Το μόνο που θα έχουμε καταφέρει να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε άλλο ένα ερωτηματικό μέσα μας!
Με το ρίσκο αυτό που θα πάρουμε, έχουμε σημαντικές πιθανότητες να καταφέρουμε να βγάλουμε εις πέρας επιτυχώς την έρευνά μας για τις συνέπειες και το μέλλον που μας εξασφαλίζει κάθε πιθανή επιλογή μας! Έτσι, θα είμαστε έτοιμοι να διαλέξουμε τη στιγμή που θα μας ζητηθεί. Υπάρχουν όμως και πιθανότητες να μην τα καταφέρουμε. Θα έχουμε όμως καταφέρει να γίνουμε πιο σοφοί! Και έτσι, θα μπορέσουμε να σκεφτούμε πιο σοφά και λογικά και να καταλήξουμε και πάλι στην επιλογή που μας ταιριάζει "γάντι"! Αν όμως δε ρισκάρουμε, θα είμαστε πάλι αβέβαιοι για την επιλογή μας και θα καταλήξουμε στο να αφήσουμε το μέλλον μας εντελώς στην τύχη. Το μόνο που μας εγγυάται η απόρριψη του να ρισκάρουμε, είναι η ασφάλεια που θα νοιώθουμε και βεβαιότητα για το ότι δε θα οδηγηθούμε σε αναλύσεις που θα μας μπερδέψουν. Όπως ένα καράβι "νοιώθει" ασφαλές όσο είναι αγκυροβολημένο στο λιμάνι, έτσι κι εμείς, νοιώθουμε ασφαλείς όσο δεν παίρνουμε το ρίσκο. Όμως, γι' αυτό φτιάχτηκε το καράβι; Για να είναι αγκυροβολημένο σε ένα λιμάνι; Όχι! Το καράβι φτιάχτηκε για να ταξιδεύει σε απέραντες θάλασσες και να χάνεται μέσα στο απέραντο γαλάζιο! Έτσι κι εμείς λοιπόν, δεν είμαστε πλασμένοι για να μείνουμε στάσιμοι στη ζωή μας! Πρέπει λοιπόν να πάρουμε το ρίσκο. Και ίσως αυτό το ρίσκο, μας οδηγήσει σε κάτι... μαγικό!
No comments:
Post a Comment